
تعداد نشریات | 13 |
تعداد شمارهها | 623 |
تعداد مقالات | 6,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,645,817 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,244,723 |
اثر کودهای زیستی بر رشد و عملکرد سه رقم جو دیم (Hordeum vulgare L.) | ||
مجله مدیریت خاک و تولید پایدار | ||
مقاله 7، دوره 14، شماره 1، فروردین 1403، صفحه 131-145 اصل مقاله (605 K) | ||
نوع مقاله: مقاله کامل علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejsms.2024.21217.2094 | ||
نویسندگان | ||
صمد عبدی* 1؛ شهرام امیدواری2؛ محسن احمدی3 | ||
1استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرمآباد، | ||
2استادیار پژوهش بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، | ||
3محقق آبیاری و زهکشی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، | ||
چکیده | ||
سابقه و هدف: جو (Hordeum vulgare L.) یکی از گیاهان زراعی است که ارزش تغذیه ای بالایی دارد و میتواند به عنوان خوراک دام وگیاه پوششی برای افزایش حاصلخیزی خاک به کار رود و در صنایع غذایی کاربرد وسیعی دارد. یکی از روشهای ارزان و قابل دسترس یرای کشاورزان به منظور افزایش کارایی عناصر غذایی استفاده از ارقام زراعی کارآمد است. بر مبنای اصول کشاورزی پایدار یکی از روش های بهبود تغذیه گیاهان زراعی استفاده از کودهای زیستی است. با توجه به اهمیت کشت جو در استان لرستان، این مطالعه به منظور بررسی اثر کود زیستی و مقایسه ارقام رایج در این منطقه انجام شد. مواد و روش: به منظور بررسی واکنش رشد برخی ارقام جو به کود زیستی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399-1400 انجام شد. کرت اصلی شامل سه رقم جو شامل ماهور (M)، ایذه (I) و خرم (K). کرت فرعی چهار نوع تیمار کود زیستی شامل شاهد (بدون کود زیستی)، ازتوباکتر (A)، میکوریزی (M) و ازتوباکتر + مایکوریزی (AM) بود. بذر جو قبل از کاشت با کودهای زیستی طبق دستور آنها تلقیح شدند. بذرها در سایه بر روی نایلون ریخته شد و بهازای هر هکتار یک بسته از کود زیستی در حجم مناسبی از آب فاقد کلر حل شد و پس از صاف کردن محلول کودی توسط پارچهای نازک آن را بهوسیله سمپاش بر روی بذرها پاشیده شد و بهخوبی مخلوط گردید تا تمامی آنها بهطور یکنواخت به کود آغشته شود. در زمان برداشت گیاه، برخی از خصوصیات رشد شامل عملکرد دانه ، عملکرد کاه ، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع و وزن 1000 دانه در هر کرت اندازه گیری شد. یافتهها: نتیجه تجزیه واریانس نشان داد رقم اثر معنیداری بر عملکرد دانه، عملکرد کاه، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع و وزن هزاردانه دارد. نتیجه مقایسه میانگین نشان داد بیشترین عملکرددانه، عملکرد کاه، تعداد دانه در خوشه، تعداد خوشه در متر مربع و وزن هزار دانه مربوط به تیمار M-AM است. در نتیجه رقم ماهور بالاترین عملکرد دانه را نسبت به دو رقم دیگر داشت. در بین کودهای مورد استفاده، ازتوباکتر + مایکوریزا مؤثرترین بود. بنابراین اثر متقابل این دو تیمار نیز بیشترین تأثیر را بر عملکرد دانه (4931 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد کاه (8797 کیلوگرم در هکتار)، تعداد دانه در سنبله (16)، تعداد سنبله در متر مربع (546) و وزن 1000 دانه (17.8 گرم) داشت. نتیجهگیری: نتایج نشان داد به منظور دستیابی به بیشترین عملکرد دانه کشت رقم ماهور به همراه تیمار ازتوباکتر و مایکوریزا در منطقه پیشنهاد میگردد. لازم است سایر ارقام و سایر کودهای زیستی در منطقه مورد ارزیابی قرار گیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
ازتوباکتر؛ ایذه؛ خرم؛ مایکوریزا؛ ماهور | ||
مراجع | ||
1.Glick, B. R. (2012). Plant growth promoting bacteria: Mechanisms and Applications. Hindawi Publishing Corporation Scientifica, 15p.
2.Xu, Z. Z., Yu, Z. W., & Wang, D. (2006). Nitrogen translocation in wheat plants under soil water deficit. Plant and soil, 280, 1-2. 291-303. doi:10.1007/s11104-005-3276-2.
3.Marschner, P. (2011). Mineral Nutrition of Higher Plants, 3rd Edition. Academic Press, 672p.
4.Ghalavand, R., Hamidi, A., DehghanShoar, A., Malakooti, M., Asgharzadeh, M. J., & Chokan, A. (2006). Application of biofertilizer (biologic) ecological guidline for sustainable agriculture. Proceedings of the Crop Science Congress. Aborihan paradis, Tehran University. [In Persian].
5.Cohen, A. T., Mariela, P., Ruben, B., & Patricia, P. (2007). Azospirillum brasilense and ABA Improve Growth in Arabidopsis. International Plant Growth Substances Association 19th annual meeting Puerto Vallarta, Mexico-July, pp. 21-25. 6.Sinha, R. K., Valani, D., Chauhan, K., & Agarwal, S. (2010). Embarking on a second green revolution for sustainable agriculture by vermiculture biotechnology using earthworms: Reviving the dreams of Sir Charles Darwin, Agricultural Research Updates. 10, 2-6.
7.Youssef, M. M. A., & Eissa, M. F. M. (2014). Biofertilizers and their role in management of plant parasitic nematodes. A review, Journal of Pharmacy Research, 5 (1), 1-6. ISSN: 2141-7474.
8.Farhan, M. J., Khalefah, K. M., Hammadi Mahdi, S., & Ahmed Alsajri, F. (2022). The Impact of Inoculation with Azotobacter and Azospirillum Bacteria and Chemical Fertilizer on Barley Growth (Hordeum Vulgare L.). IOP Conf. Ser.: Earth and Environmental Science, 1060 012001. doi:10.1088/1755-1315/1060/1/ 012001.
9.Aasfar, A., Bargaz, A., Yaakoubi, K., Hilali, A., Bennis, I., Zeroual, Y., & Meftah Kadmiri, I. (2021). Nitrogen fixing Azotobacter species as potential soil biological enhancers for crop nutrition and yield stability. Frontiers in Microbiology, 12, 354. doi: 10.3389/ fmicb.2021.628379.
10.Arzanesh, M. H., Alikhani, H., Khavazi, K., Rahimian, H., & Miransari, M. (2010). Wheat (Triticum aestivum L.) growth enhancement by Azospirillum sp. under drought stress. World Journal of Microbiology and Biotechnology, 27, 197-205. doi:10.1007/s11274-010-0444-1.
11.Mustafa, Y., Canbolat, K. B., Ramazan, Ç., & Fikrettin, S. (2006). Effects of mineral and biofertilizers on barley growth on compactedsoil, Acta Agriculturae Scandinavica, Section B - Soil & Plant Science. 56, 324-332. doi:10.1080/09064710600591067.
12.Odgerel, B., & Tserendulam, D. (2016). Effect of chlorella as a biofertilizer on germination of wheat and barley grains. Proceedings of the Mongolian Academy of Sciences, 56 (4), 26-31. doi:10.22034/ijab.v7i2.582.
13.Khalvati, M. A., Hu, Y., Mozafar, A., & Schmidhalter, U. (2005). Quantification of water uptake by arbuscular mycorrhizal hyphae and its significance for leaf growth, water relations, and gas exchange of barley subjected to drought stress. Plant Biology, 7 (6), doi:706-12. 10.1055/s-2005-872893.
14.Normohamadi, GH., Siadat, A. S., & Kashani, A. (2010). Crop Growing. Shahid chamran university of Ahvaz publications. 446p. [In Persian].
15.Naseri, R., Mirzaei, A., & Abbasi, A. (2022). The combined role of mycorrhizal fungi and phosphorus fertilizer on nutrient uptake of shoot in barley under rainfed conditions. Journal of plant ecophysiology, 17 (66), 24-39. doi:10. 30495/ IPER. 2022. 690265. [in Persian].
16.Sepahvand, H., & Forghani, A. (2011). Evaluation the Distribution of Different Zinc Forms and their Relations with Soil Properties in some Calcareous Soils of Lorestan Province. Water and Soil, 25 (5), 1128-1137. [In Persian]. doi:10.22067/JSW.V0I--.11224.
17.Hajipoor, M., Rahemi Karizaki, A., Sabouri, H., & Fllahi, H. A. (2016). Investigation of Barely Grain Yield Improvement during the Last Half Century across Golestan Province. Iranian Journal of Field Crop Science, 14(4), 765-774. [In Persian]. doi:10.22067/GSC.V14I4.48516.
18.Farid, A. F., Noori, M. S., & Farkhari, Z. (2022). Effect of biofertilizer on yield and yield components of some wheat and barley cultivars. Plan Production and. Genetics, 3 (2), 275-290. [In Persian]. doi:10.34785/J020.2022.009.
19.Mohammadi, M., Roostaei, M., Nourinia, A., & Hosseinpour, T. (2009). Mahoor, a new barley cultivar for semitropical dryland conditions. Seed and plant improvement journal, 3, 509-511. [In Persian].
20.Marschner, H., & Dell, B. (1994). Nutrient uptake in mycorrhizal symbiosis. Plant and Soil, 159: 89-102. doi:10.1007/BF00000098.
21.Djebali, N., Turki, S., Zid, M., & Hajlaoui. M. R. (2010). Growth and development responses of some legume species inoculated with a mycorrhiza-based biofertilizer. Agriculture and Biology Journal of North America, 1 (5), 748-754. doi:10.5251/ abjna. 2010.1.5.748.754.
22.Joseph, B., Patra, R. R., & Lawrence, R. (2007). Characterization of plant growth promoting rhizobacteria associated with chickpea (Cicer arietinum L.). International Journal of Plant Production. 1, 141-152. doi:10.22069/ IJPP.2012.532. 23.Arough, Y. K., Sharifi, R. S., Sedghi, M., & Barmaki, M. (2016). Effect of zinc and bio fertilizers on antioxidant enzymes activity, chlorophyll content, soluble sugars and proline in triticale under salinity condition. Notulae Botanicae Horti Agrobotanici Cluj-Napoca, 44, 116-124. doi:10.15835/ nbha44110224.
24.Aasfar, A., Bargaz, A., Yaakoubi, K., Hilali, A., Bennis, I., Zeroual, Y., & Meftah Kadmiri, I. (2021). Nitrogen fixing Azotobacter species as potential soil biological enhancers for crop nutrition and yield stability. Frontiers in Microbiology, 12, 354. doi: 10.3389/ fmicb.2021.628379.
25.Gurav, R. G., & Jadhav, J. P. (2013). A novel source of biofertilizer from feather biomass for banana cultivation. Environmental Science and Pollution Research, 20, 4532-4539. doi.:10.1007/ s11356-012-1405-z.
26.Abdou, E. S. M., Ghanem, S., Zeiton, O., & Omar, A. (2018). Effect of some bio-fertilizers on the yield and quality of three bread wheat cultivars under differed nitrogen levels. Zagazig Journal of Agricultural Research, 45, 1581-1597. doi:10.21608/ zjar. 2018.48417.
27.El-Sorady, G. A., El-Banna, A. A. A., Abdelghany, A. M., Salama, E. A. A., Ali, H. M., Siddiqui, M. H., Hayatu, N. G., Paszt, L. S., & Lamlom, S. F. (2022). Response of Bread Wheat Cultivars Inoculated with Azotobacter Species under Different Nitrogen Application Rates. Sustainability, 14, 83-94. doi:10.3390/su14148394. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 163 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 174 |