آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 642 |
| تعداد مقالات | 6,678 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,126,093 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,582,307 |
تاثیر مکمل نمودن جیره فلاشینگ میشهای نژاد شال با روغن ماهی بر بازده تولیدمثلی پس از تلقیح مصنوعی به روش لاپاراسکوپی در فصل تولیدمثل | ||
| نشریه پژوهش در نشخوار کنندگان | ||
| مقاله 4، دوره 3، شماره 4، اسفند 1394، صفحه 59-84 اصل مقاله (756.73 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| نادر اسدزاده* 1؛ منوچهر سوری2؛ محمد مهدی معینی3؛ حسن صادقی پناه4 | ||
| 1عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور | ||
| 2عضو هیئت علمی گروه علوم دامی دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
| 3عضو هیئت علمی و مدیر گروه علوم دامی دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
| 4عضو هیئت علمی و رئیس بخش تحقیقات مدیریت پرورش، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: اثرات سودمند افزودن مکمل‌های چربی دارای اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه شامل منابع امگا-6 و امگا-3 به جیره بر بازده تولیدمثلی دام‌ها در مطالعات زیادی گزارش شده است. از طرفی یکی از مشکلات در اجرای طرح‌های اصلاح نژاد گوسفند، راندمان پایین تلقیح مصنوعی می‌باشد. تاکنون اثر ویژه‌ی افزودن روغن ماهی به عنوان منبع اسیدهای چرب امگا-3 به جیره فلاشینگ میش بر بازده تولیدمثلی میش پس از تلقیح مصنوعی بررسی نشده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مکمل نمودن جیره فلاشینگ میشهای نژاد شال با روغن ماهی بر بازده تولیدمثلی پس از تلقیح مصنوعی به روش لاپاراسکوپی بود. مواد و روش‌ها: تعداد 111 رأس میش شال غیرشیرده و غیرآبستن، بر اساس جیره غذایی به سه گروه آزمایشی تقسیم شدند: 1- گروه آزمایشی شاهد منفی (C-)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ بدون مکمل چربی 2- گروه آزمایشی شاهد مثبت (C+)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ دارای 5/3 درصد مکمل چربی اشباع (پودر چربی پالم) و 3- گروه آزمایشی روغن ماهی (FO)، تغذیه شده با جیره فلاشینگ دارای 5/3 درصد روغن ماهی. هم‌زمان سازی فحلی با استفاده از تیمار پروژسترون به مدت 13 روز انجام شد. 24 الی 48 ساعت پس از خاتمه تیمار پروژسترون، نرخ بروز فحلی با استفاده از قوچ‌های مجهز به پیش‌بند و یراق نشانه‌گذار ثبت و 48 ساعت پس از خاتمه تیمار پروژسترون، تلقیح مصنوعی با روش لاپاراسکوپیک انجام شد. پانزده روز پس از تلقیح، قوچ‌های مجهز به یراق نشانه‌گذار جهت تعیین نرخ بازگشت فحلی و جفتگیری با میشهای آبستن نشده از تلقیح، وارد گله شدند. چهل روز پس از تلقیح، تشخیص آبستنی با روش اولتراسونوگرافی انجام شد. در زمان زایش تعداد و وزن بره‌های متولد شده و سه ماه بعد از آن، تعداد و وزن بره‌های از شیرگرفته برای هر میش تحت آزمایش، ثبت گردید و با استفاده از آنها صفات تولیدمثلی شامل نرخ آبستنی، نرخ زایش، نرخ سقط، نرخ مرده‌زایی، نرخ قصری، نرخ چندقلوزایی، نرخ زادآوری، نرخ بره‌زایی، محصول بره متولد شده، نرخ زنده‌مانی بره، نرخ بره‌گیری و محصول بره از شیرگرفته محاسبه شد. یافته‌ها: افزودن روغن ماهی در جیره فلاشینگ، باعث افزایش نرخ بره‌گیری حاصل از تلقیح لاپاراسکوپیک و مجموع تلقیح لاپاراسکوپیک و جفتگیری طبیعی گردید (05/0>P). افزایش نرخ بره‌گیری در میشهای دریافت کننده روغن ماهی به دلیل بالاتر بودن نرخ چندقلوزایی و زادآوری بود؛ چرا که جیره‌های آزمایشی تأثیری بر نرخ آبستنی نداشتند (05/0p). نتیجه‌گیری: در برنامه‌های تلقیح مصنوعی و نیز جفتگیری طبیعی هم‌زمان شده، گنجاندن روغن ماهی در جیره فلاشینگ می‌تواند بازده تولیدمثلی را بهبود دهد. همچنین توصیه می‌شود، از بکار بردن مکمل چربی پالم هیدروژنه در جیره فلاشینگ گوسفند اجتناب شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| میش؛ جیره فلاشینگ؛ روغن ماهی؛ تلقیح لاپاراسکوپیک؛ بازده تولیدمثلی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,540 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,744 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب