آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 649 |
| تعداد مقالات | 6,787 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,528,293 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,949,160 |
بررسی اثر منبع غله و سطح تفاله چغندر قند بر سوخت و ساز نیتروژن، تقسیم انرژی و الگوهای تغذیه‌ای گاوهای شیری هلشتاین | ||
| نشریه پژوهش در نشخوار کنندگان | ||
| دوره 13، شماره 2، شهریور 1404، صفحه 137-152 اصل مقاله (1.29 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejrr.2024.22745.1976 | ||
| نویسندگان | ||
| مرتضی نعمتی* 1؛ فرزاد هاشمزاده2؛ غلامرضا قربانی1؛ ابراهیم قاسمی3؛ محمد خوروش1؛ سید محمود نصراللهی4 | ||
| 1گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران | ||
| 2علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| 3گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان | ||
| 4موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: افزایش سطح کنسانتره جیره یک روش رایج به‌منظور به حداکثر رساندن عملکرد در گاوهای شیری می‌باشد. راهکارهایی که سطح جو و ذرت جیره را کاهش دهند می‌توانند موجب افزایش سودمندی گاوهای شیری، به شرط عدم کاهش عملکرد دام گردند. استفاده از منابع الیاف علوفه‌ای به دلیل ایجاد خاصیت پرشدگی شکمبه، موجب محدودیت مصرف خوراک می‌گردد. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثرات استفاده از تفاله چغندر قند در جیره گاوهای شیری پرتولید به جای دانه جو و ذرت یود. تحقیق حاضر بر این فرض استوار بود که جایگزینی دانه ذرت و جو با تفاله چغندر قند یک راهکاری در جهت کاهش سطح دانه ذرت و جو و اثرات منفی جیره‌هایی با نشاسته بالا بدون تاثیر بر عملکرد دام‌ها می باشد می باشد. مواد و روش ها: تعداد هشت رأس گاو شکم دوم (میانگین روزهای شیردهی 2 ± 62 و میانگین تولید شیر 2/1 ± 54 کیلوگرم در روز) در قالب یک طرح مربع لاتین 4 × 4 تکرار شده و آرایش فاکتوریل 2 × 2 با استفاده از دو منبع دانه (دانه ذرت و جو) و دو سطح تفاله چغندر قند (5 و 15 درصد) در جیره با دوره های 21 روزه مورد آزمایش قرار گرفتند (15 روز عادت پذیری به جیره و 6 روز نمونه و داده برداری). تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌ها با استفاده از سیستم کربوهیدرات و پروتئین خالص کرنل (ورژن 5) فرموله گردید. نمونه‌ها در سه تکرار به‌منظور اندازه گیری پروتئین خام، چربی خام، خاکستر، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و کربوهیدارت‌های غیر الیافی آنالیز گردیدند. نمونه‌گیری از خوراک و پس ماند خوراک سه روز متوالی در روزهای 17 تا 19 آزمایش انجام گرفت و خوراک مخلوط و باقیمانده به‌منظور محاسبه اندازه قطعات ماده خشک مصرفی مورد آنالیز قرار گرفت. رفتار تغذیه‌ای گاوها به‌صورت مشاهدات چشمی در فواصل زمانی پنج دقبقه به مدت 24 ساعت ثبت گردید. در روز 20 دوره آزمایشی، نمونه‌های خونی (7 میلی‌لیتر) تقریباً 4 ساعت پس از وعده خوراک‌دهی صبح از سیاهرگ دمی گرفته شد. یافته ها: مصرف نیتروژن و بازدهی سوخت و ساز نیتروژن در تیمارهایی بر پایه دانه ذرت بیشتر از تیمارهایی بر پایه دانه جو بود . هم‌چنین در گاوهایی که کنسانتره بر پایه دانه ذرت مصرف می‌کنند، نیتروژن بیشتری از طریق شیر و ادرار دفع گردید (05/0P<). تعداد دفعات فعالیت نشخوار به ازای کیلوگرم خوراک مصرف شده و مدت زمان صرف شده برای فعالیت نشخوار و جویدن در تیمارهای بر پایه دانه ذرت به ازای هر کیلوگرم الیاف نامحلول در شوینده خنثی مصرفی بیشتر بود ( 05/0 P<). مدت زمان مصرف خوراک به ازای هر کیلوگرم الیاف نامحلول در شوینده خنثی مصرفی در تیمارهایی بر پایه دانه ذرت تمایل به افزایش داشت . هم‌چنین در گاوهای دریافت کننده تیمار بر پایه دانه ذرت بخش بیشتری از انرژی به سمت تولید شیر جریان داشت . تغییرات چربی پشت بدنی گاوها تحت اثر متقابل تیمارها قرار گرفت و افزایش سطح تفاله در تیمارهایی بر پایه ذرت موجب افزایش ضخامت چربی پشتی گردید (05/0P<). هم‌چنین، جایگزینی دانه جو با تفاله چغندر قند (کاهش سطح دانه جو و افزایش سطح تفاله چقندر قند) موجب افزایش جریان انرژی به سمت تولید شیر گردید، در حالیکه در تیمارهایی بر پایه دانه ذرت این اثر مشاهده نگردید . نتیجه‌گیری: نتیجه این مطالعه نشان داد که کاهش سطح نشاسته در جیره گاوهای شیری از طریق جایگزینی دانه ذرت و دانه جو با تفاله چغندر قند هیچ اثر منفی بر عملکرد گاوهای شیری پرتولید نداشت. دانه ذرت موجب جریان بهتر انرژی به سمت تولید شیر در مقایسه با دانه جو گردید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تفاله چقندرقند؛ دانه جو؛ دانه ذرت؛ گاو شیری | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 218 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 158 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب