آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 634 |
| تعداد مقالات | 6,616 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,980,157 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,492,502 |
تأثیر بستر کشت و ورمی‌واش بر ریشه‌زایی قلمه زیتون و رشد آن | ||
| مجله مدیریت خاک و تولید پایدار | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 فروردین 1404 اصل مقاله (498.39 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejsms.2025.22510.2156 | ||
| نویسنده | ||
| رضا ابراهیمی* | ||
| استادیار/ دانشگاه گیلان | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: سطح زیر کشت زیتون در کشورمان حدود 60000 هکتار گزارش شده است. یکی از مشکلات اصلی تکثیر زیتون با قلمه، سخت ریشه‌زا بودن قلمه آن است. نوع بسترکشت، دما، عمق، رطوبت و زهکشی بستر کشت، زمان قلمه‌گیری، کیفیت قلمه، تیمار قلمه‌ها پیش یا پس از قلمه‌گیری با تنظیم‌کننده‌ها و غلظت بهینه این مواد از مهمترین عامل‌هایی هستند که برای افزایش ریشه‌زایی قلمه ها مورد توجه محققین و تولیدکنندگان نهال از قلمه است. با توجه به ارزش اقتصادی تولید نهال زیتون از قلمه، شناسایی بسترهای کشت قابل دسترس و روش‌های بهبود درصد ریشه‌زایی قلمه ها در این نوع بسترها، ارزش و اهمیت اقتصادی دارد. به‌دلیل درصد ریشه‌زایی پایین و سرعت کم فرایند ریشه‌زایی قلمه‌های زیتون، معمولا از هورمون‌های ریشه‌زا برای تکثیر این محصول استفاده می‌شود. این تحقیق با هدف بررسی اثر کود مایع ارگانیک (ورمی‌واش) بر ریشه‌زائی قلمه‌های زیتون در پنج نوع بستر کشت انجام شد. مواد و روش‌ها: تاثیر بستر کشت و عوامل محرک ریشه‌زایی بر درصد ریشه‌زایی و رشد قلمه‌های رقم زرد زیتون به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. فاکتورها شامل بستر کشت ( ماسه رودخانه‌ای، پرلیت، سولوپیت، ماسه رودخانه‌ای + پرلیت، ماسه رودخانه‌ای + سولوپیت) و محرک ریشه‌زایی (آب چاه بعنوان شاهد، ورمی‌واش و هورمون ایندول بوتیریک اسید ) بود. بعد از آماده شدن بسترهای کشت، یک سوم قلمه‌ها قبل از غرس با هورمون ریشه زایی تیمار و در دوره ریشه زایی و رشد، با آب چاه، و مابقی قلمه‌ها بعد از غرس در بسترها، یا با آب چاه و یا با ورمی‌واش رقیق شده، در مواقع نیاز آبیاری شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بیشترین درصد ریشه‌زائی و بیشترین رشد قلمه‌های ریشه‌دار شده در بسترهای کشت تلفیقی (ماسه + پرلیت و ماسه + سولوپیت) در مقایسه با بسترهای کشت ساده (ماسه، پرلیت و سولوپیت) به‌دست آمد. کمترین درصد ریشه‌زائی و رشد قلمه‌ها در ماسه بود. بیشترین مقدار نیتروژن، فسفر و پتاسیم در برگ قلمه‌های ریشه‌دار شده در بسترهای کشت تلفیقی بدست آمد. علاوه بر این، در اغلب موارد درصد ریشه‌زایی، رشد ریشه در قلمه‌های ریشه‌دار شده و همچنین مقدار عناصر غذایی در برگ قلمه‌ها در بسترهای تیمار شده با ورمی‌واش و هورمون رشد، تفاوت معنی دار نداشت. نتیجه‌گیری: استفاده از بسترهای کشت تلفیقی شامل: ماسه + پرلیت و ماسه + سولوپیت در مقایسه با بسترهای ساده شامل ماسه، پرلیت و سولوپیت برای ریشه‌زایی قلمه‌های رقم زرد زیتون با استفاده از ورمی‌واش تولیدی شرکت فناور کود طبیعت، بجای هورمون IBA وارداتی، قابل توصیه است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| "بستر کشت "؛ "سولوپیت"؛ "ماسه"؛ محرک ریشه‌زا" | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 22 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 19 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب