دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

 آمار

تعداد نشریات13
تعداد شماره‌ها654
تعداد مقالات6,824
تعداد مشاهده مقاله9,797,293
تعداد دریافت فایل اصل مقاله9,169,929
شاکری, پیروز, دیانی, امید, اسدی کرم, محمد, نجفی نژاد, حمید, آقاشاهی, علیرضا. (1398). تعیین ارزش تغذیه‌ای، تخمیرپذیری و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای بقایای زراعی دو واریته کینوآ. , 7(2), 83-96. doi: 10.22069/ejrr.2019.16437.1684
پیروز شاکری; امید دیانی; محمد اسدی کرم; حمید نجفی نژاد; علیرضا آقاشاهی. "تعیین ارزش تغذیه‌ای، تخمیرپذیری و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای بقایای زراعی دو واریته کینوآ". , 7, 2, 1398, 83-96. doi: 10.22069/ejrr.2019.16437.1684
شاکری, پیروز, دیانی, امید, اسدی کرم, محمد, نجفی نژاد, حمید, آقاشاهی, علیرضا. (1398). 'تعیین ارزش تغذیه‌ای، تخمیرپذیری و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای بقایای زراعی دو واریته کینوآ', , 7(2), pp. 83-96. doi: 10.22069/ejrr.2019.16437.1684
شاکری, پیروز, دیانی, امید, اسدی کرم, محمد, نجفی نژاد, حمید, آقاشاهی, علیرضا. تعیین ارزش تغذیه‌ای، تخمیرپذیری و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای بقایای زراعی دو واریته کینوآ. , 1398; 7(2): 83-96. doi: 10.22069/ejrr.2019.16437.1684

تعیین ارزش تغذیه‌ای، تخمیرپذیری و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای بقایای زراعی دو واریته کینوآ

نشریه پژوهش‌ در نشخوار کنندگان
مقاله 5، دوره 7، شماره 2، شهریور 1398، صفحه 83-96    اصل مقاله (653.64 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejrr.2019.16437.1684
نویسندگان
پیروز شاکری* 1؛ امید دیانی2؛ محمد اسدی کرم2؛ حمید نجفی نژاد3؛ علیرضا آقاشاهی4
1مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
2بخش مهندسی علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
3بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
4بخش تحقیقات تغذیه دام، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
چکیده
سابقه و هدف: شبه غله کینوآ (Chenopodium quinoa willd.) گیاهی یکساله از خانواده کنوپودیاسه بوده که با توجه به نیاز آبی پائین، مقاومت به خشکی و شوری و ارزش غذایی بالای دانه مورد توجه جهانی قرار گرفته است. با ورود بذر کینوآ به کشور، کاشت آن در حال گسترش است و همزمان با تولید دانه مقادیر زیادی از بقایای زراعی نیز تولید می‌شود. با توجه به این‌که اطلاعات در رابطه با ارزش غذایی و گوارش‌پذیری این بقایا بسیار محدود است. این آزمایش با هدف تعیین ارزش غذایی و گوارش‌پذیری بقایای زراعی دو واریته کینوآ انجام شد.
مواد و روش‌ها: برداشت گیاه کامل کینوآ از دو واریته سجاما و سجاما ایرانشهر از یک مزرعه آزمایشی انجام شد. پس از خشک شدن گیاه در سایه، دانه‌ها جدا شدند و از بقایای زراعی جهت تعیین ترکیبات شیمیایی، تخمیرپذیری، تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و تعیین میزان ناپدید‌شدن شکمبه‌ای و پس از شکمبه‌ای استفاده شد.
یافته‌ها: غلظت ترکیبات شیمیایی شامل پروتئین خام، عصاره اتری، کربوهیدرات‌های غیر فیبری، خاکستر خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی بین دو واریته کینوآ اختلاف معنی‌داری نداشتند، و میانگین این ترکیبات در دو ورایته مورد بررسی به ترتیب .11/13، 68/1، 74/22، 68/13،.80/48 و 69/32 درصد بود. تولید گاز پس از 24 ساعت، پتانسیل تولید گاز (b)، نرخ تولید گاز (c)، غلظت اسیدهای چرب زنجیر کوتاه و انرژی قابل سوخت‌وساز در بقایای زراعی دو واریته کینوآ برابر و مشابه با یک نمونه علوفه یونجه مورد آزمایش بود. در واریته سجاما نسبت به واریته سجاما ایرانشهر میزان ناپدید شدن ماده خشک در شکمبه‌ (60/51 در برابر 76/57 درصد) و در کل دستگاه گوارش (80/54 در برابر 57/60 درصد)، به‌طور معنی‌داری کمتر (01/0p <) بودند، اما میزان ناپدیدشدن پس از شکمبه‌ای ماده خشک در هر دو واریته برابر بود. همچنین غلظت ماده خشک با سرعت تجزیه بالا (بخش a)، غلظت ماده خشک با سرعت تجزیه کند (بخش b) و همچنین ثابت نرخ تجزیه (c) در واریته سجاما در مقایسه با واریته سجاما ایرانشهر کمتر (01/0p <) بود.
نتیجه‌گیری: غلظت پروتئین خام در بقایای زراعی دو واریته کینوآی مورد مطالعه حدود 13 درصد و به‌طور قابل ملاحظه‌ای از پروتئین خام در کاه غلات و یا سایر بقایای کشاورزی بیشتر بود. از سوی دیگر ضرائب تجزیه‌پذیری مناسب و میزان ناپدید شدن 55 تا 60 درصدی ماده خشک این بقایا در دستگاه گوارش، نشان می‌دهد که بقایای زراعی کینوآ می‌تواند به‌صورت مخلوط با سایر علوفه‌ها در تغذیه دستی و یا حتی به تنهایی به‌صورت استفاده از پس‌چر مزرعه کینوآ خوراک مناسبی برای نشخوارکنندگان باشد.
کلیدواژه‌ها
"ترکیبات شیمیایی"؛ "تولید گاز"؛ "قابلیت هضم"؛ "کاه کینوآ"؛ "کیسه‌های نایلونی"
مراجع
  1. AOAC, 2000. Official Methods of Analysis, 17th ed. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, VA, USA.
  2. Arzani, H., Motamedi, J., and Zare Chahoki, M.A. 2010. Final report of national project "Forage quality in Iran rangeland". Forests, Range and Watershed Management Organization. (In Persian)
  3. Coblentz, W.K., and Grabber, J.H. 2013. In situ protein degradation of alfalfa and birdsfoot trefoil hays and silages as influenced by condensed tannin concentration. J. Dairy. Sci. 96: 3120-3137.
  4. Danesh Mesgaran, M., and Stern, M.D. 2005. Ruminal and post-ruminal protein disappearance of various feeds originating from Iranian plants varieties determined by the in situ mobile bag technique and alternative methods. J. Anim. Feed Sci. Techno. 118: 31-46.
  5. El-Shatnawi, M.K.J., and Abdullah, A.Y. 2003. Composition changes of Atriplex nummularia L. under Mediterranean arid environment. African J. Range. Forage. Sci. 20: 253-257.
  6. Fedorak, P.M., and Hurdy, D.E. 1983. A simple apparatus for measuring gas production by methanogenic cultures in serum bottles. J. Environ. Technol. 4: 425-432.
  7. Gawlik-Dziki, U., Świeca, M., Sułkowski, M., Dziki, D., Baraniak, B., and Czyż, J. 2013. Antioxidant and anticancer activity of Chenopodium quinoa leaves extracts – In vitro study. J. Food. Chem. Toxic. 57: 154-160
  8. Gurbuz, Y. 2006. Determination of nutritive value of leaves of several Vitis vinifera varieties as a source of alternative feedstuff for sheep using in vitro and in situ measurements. Small Rum. Res. 71: 59-66.
  9. Heidari, H., Bashtani, M., Asghari, M.R., and Naimipour Younesi, H. 2016. Determination of Nutritional value of Fat-hen processed with lime at different times using in situ technique. Range Manag. 3 (1): 81-97. (In Persian).
  10. Hoseini Nejad, Z., Yoosefollahi, M., and Fazayeli, H. 2012. Nutritive Value of Five Halophytes Determined in Sistan Area. Iranian. J. Anim. Sci. 43 (1): 1-10. (In Persian).
  11. James, L.E. 2009. Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.): composition, chemistry, nutritional, and functional properties. Adv. Food. Nutr. Res. 58: 1-31.
  12. Kamalak, A., Canbolat, O., and Gurbuz, Y. 2004. Comparison between in situ dry matter degradation and in vitro gas production of tannin containing leaves from four tree species. South African J. Anim. Sci. 34(4): 524-532.
  13. Larbi, A., Smith, J.W., Kurdi, I.O., Adeknle, I.O., Rajj, A.M., and Ladipo. D.O. 1998. Chemical composition, rumen degradation and gas production characteristics of some multipurpose fodder trees and shrubs during wet and dry seasons in the humid tropics. J. Anim. Feed Sci. Technol. 72:81- 96.
  14. Masters, D.G., Bennes, S.E. and Norman, H.C., 2007. Biosaline Agriculture for forage and livestock production. Agriculture. J. Ecosyst. Environ. 119: 234-248.
  15. Menke, K.H., and Steingass, H. 1988. Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production using rumen fluid. J. Anim. Res. Dev. 28: 7-55.
  16. Norton, B.W. 1994. The nutritive value of tree legumes. Forage tree legum. Tropic. Agric. 1-10.
  17. Ørskov, E.R., and McDonald, I. 1979. The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J. Agric.Sci. 92: 499-503.
  18. Paterson, J., Funston, R., and Cash, D. 2001. Forage Quality Influences Beef Cow Performance and Reproduction. Presented at the 2001 Intermountain Nutrition Conference. 11Pp.
  19. Razzaghi, A., Valizadeh, R., and Tarahimi, M. 2015. Chemical Composition, in situ Ruminal Degradability, and Gas Production of Atriplex canesences, Salsola rigida and Aeluropus littoralis. Iranian J. Anim. Sci. Res. 7(1): 1-11. (In Persian).
  20. Riasi, A., Danesh Mesgaran M., Stern, M.D., and Ruiz Moreno, M.J. 2008. Chemical composition, in situ ruminal degradability and post-ruminal disappearance of dry matter and crude protein from the halophytic plants Kochia scoparia, Atriplex dimorphostegia, Suaeda arcuata and Gamanthus gamacarpus. J. Anim. Feed Sci. Techno. 141: 209-219.
  21. Robinson, T.F., Roeder, B.L., and Johnston, N.P. 2013. Nitrogen Balance and Blood Metabolites of Llama (Lama Glama) Fed Barley Hay Supplemented with Alfalfa and Quinoa Straw in Bolivia. J. Anim. Sci. Advan. 3(8): 386-391.
  22. Ruales, J., and Nair, B.M. 1993. Content of fat, vitamins and minerals in quinoa (Chenopodium quinoa, Willd) seeds. J. Food Chem. 48: 131-136.
  23. Salehi, M., Soltani, V. and Dehghani, F. 2019. Effect of salt stress and seed priming methods on emergence and seedling characteristics of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). J. Environ. Stresses Crop. Sci. 11(2): 381-391. (In Persian).
  24. SAS. 2003. SAS User’s Guide Statistics. Version 9.1 Edition. SAS Inst., Inc., Cary NC.
  25. Shakeri, P., and Fazaeli, H. 2004. A survey of nutritive value of Gramineae range species in Kerman province, Iran. Proceeding of the 4th International Iran & Russia Conference. University of Shahrekord, Iran.1044-1047.
  26. Tavosi, M., and Lotfali Ayeneh, G.A. 2017. Quinoa Planting. 1st Ed. Agriculture Education Press. Tehran.  32Pp. (In Persian).
  27. Valencia-Chamorro, S.A. 2003. Quinoa. In: Caballero B: Encyclopedia of Food Science and Nutrition. Academic Press, Amsterdam. 8: 4895-4902.
  28. Van Soest, P.J. 1994. Nutritional Ecology of the Ruminant. 2th ed. Cornell University Press. Ithaca, NY, 476Pp.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 650
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 392


سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب