آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شمارهها | 656 |
| تعداد مقالات | 6,849 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,873,588 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,238,444 |
ارزیابی ژنوتیپهای گلرنگ بهمنظور یافتن منابع ژنتیکی مقاومت به بیماری مرگ گیاهچه (Pythium ultimum) | ||
| مجله تولید گیاهان زراعی | ||
| مقاله 1، دوره 1، شماره 1، خرداد 1387، صفحه 1-20 اصل مقاله (832.95 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| چکیده | ||
| بیماری مرگ گیاهچه ناشی از قارچ Pythium ultimum یکی از بیماریهای مهم گلرنگ در ایران میباشد. نظر به اهمیت بیماری، در سال 1385 از گیاهان دارای علائم مشکوک در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان پرگنههای قارچی جدا گردید که پس از جداسازی و اثبات بیماریزایی، قارچ Pythium ultimum تشخیص داده شد. در سال 1386 ارزیابی واکنش 17 ژنوتیپ گلرنگ با نامهای محلی اصفهان، زرقان-259، اراک2811، Syrian، Dinger، 250537PI-، 5-541، 74CW-، 111IL-، Aceteria، Hartman، 295-55-LRV، 51-51-LRV، 12IUTM، 34062، 34074 و 34040 نسبت به این قارچ صورت گرفت. آزمایش بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با دو محیط به عنوان فاکتور اصلی (آلوده و استریل)، ژنوتیپ (17 ژنوتیپ) به عنوان فاکتور فرعی و 4 تکرار در محیط حوله کاغذی انجام شد. مایهزنی مصنوعی با استفاده از سوسپانسیون اُاُسپور قارچ عامل بیماری با غلظت 105 انجام گردید. در محیط استریل درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی بذور و وزن خشک گیاهچه و در محیط آلوده درصد جوانهزنی، درصد جوانه زنی واقعی، تعداد گیاهچه بیمار و تعداد بذور جوانه نزده تعیین گردید. نتایج آزمایش نشان داد که تفاوت معنیداری بین ژنوتیپها از لحاظ تمام صفات و عکسالعمل به بیماری وجود داشت. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که ژنوتیپ Dinger با 7/79 درصد بیشترین درصد جوانهزنی واقعی در محیط آلوده و ژنوتیپهای 34062 و محلی اصفهان بهترتیب با 4/24 و 2/14 درصد در رتبه بعدی قرار داشتند. کمترین تعداد گیاهچه بیمار در محیط آلوده مربوط به ژنوتیپهای 111-IL (3/6 گیاهچه)، 34062 (8/6 گیاهچه) و Dinger (3/8 گیاهچه) بود. بطورکلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مواد اصلاح شده غیر بومی منبع بسیار مناسبی برای ژنهای مقاومت به بیماری مرگ گیاهچه میباشند. همچنین برخی از ژنوتیپهای ایرانی از نظر جوانهزنی و خصوصیات مربوط به آن ضعیف بوده ولی از لحاظ مقاومت به بیماری مرگ گیاهچه برتر از سایر ژنوتیپهای موجود در این مطالعه بودند. بنابراین میتوان ژنوتیپهای Dinger، محلی اصفهان و 34062 را در برنامههای اصلاحی گلرنگ برای تولید ارقام مقاوم به بیماری مرگ گیاهچه مورد استفاده قرار داد. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,786 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,087 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب