آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 636 |
| تعداد مقالات | 6,653 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,072,918 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,556,980 |
بررسی کارایی روش گیاه‌پالایی در حذف فسفات از زه‌آب اراضی شالیزاری استان گیلان (مطالعه موردی: گیاهان وتیور، تیفا و نی) | ||
| مجله پژوهش‌های حفاظت آب و خاک | ||
| مقاله 11، دوره 23، شماره 4، مهر 1395، صفحه 187-202 اصل مقاله (2.91 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/jwfst.2016.8958.2275 | ||
| نویسندگان | ||
| مریم نوابیان* 1؛ کتایون کوچکی پستکی2؛ مهدی اسمعیلی ورکی1 | ||
| 1هیات علمی گروه مهندسی آب دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان | ||
| چکیده | ||
| فسفر مهم‌ترین ماده مغذی موثر در پدیده خوراک‌وری منابع آب سطحی است. فرسایش ذرات خاک، از عوامل هدررفت فسفر از اراضی کشاورزی و تخلیه آن به زهکش‌های کشاورزی محسوب می‌شود. گیاه پالایی از سال 1980 به عنوان یک راهکار اجرایی و ارزان برای حذف آلاینده‌ها به کار گرفته می‌شود. در گیاه‌پالایی انتخاب گیاهی که علاوه‌بر توانایی بالای جذب آلاینده‌ها، امکان رشد در شرایط آلوده و تعرق بالا داشته باشد، اهمیت بسیاری دارد. تا کنون طیف وسیعی از گیاهان و درخت‌ها به منظور سنجش قابلیت کاربرد در فرآیند گیاه‌پالایی در سراسر دنیا مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در پژوهش حاضر توانایی جذب فسفات توسط سه گیاه نی، تیفا و وتیور به منظور ارزیابی توانایی گیاه‌پالایی آن‌ها در کاهش فسفات زه‌آب اراضی شالیزاری استان گیلان، آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا 18 مخزن خاک آماده و پس از کشت گیاهان، آب حاوی کود سوپر فسفات تریپل با غلظت 8 میلی‌گرم بر لیتر فسفات و نیترات پتاسیم در دو سطح 10 و 20 میلی‌گرم بر لیتر نیترات در طول مدت آزمایش جهت شبیه‌سازی کیفی زه‌آب منطقه استفاده شد. مخازن با خاک با بافت سیلتی لوم پر و دو هفته بعد از کشت گیاهان و پس از اطمینان از استقرار گیاهان، محلول کود با ارتفاع 10 سانتی‌متر روی سطح خاک در تمام طول مدت آزمایش به مخازن اعمال شدند. در طول آزمایش، توانایی کاهش فسفات توسط گیاهان در عمق‌های 35 و 70 سانتی‌متر با اندازه‌گیری مقادیر ارتوفسفات عصاره خاک بررسی شد. نتایج نشان داد که بیش‌ترین مقدار جذب ارتوفسفات مربوط به گیاه نی در غلظت 10 و در عمق 35 سانتی‌متر به میزان 8/99 درصد و کم‌ترین مقدار آن در عمق 35 سانتی‌متر و غلظت 20 میلی‌گرم بر لیتر، به میزان 2/99 درصد توسط گیاه وتیور روی داد. میزان کاهش ارتوفسفات خاک توسط گیاه تیفا نیز در غلظت 10 و در عمق 70 سانتی‌متری خاک 9/99 درصد بود. نتایج نشان از تاثیر میزان حذف ارتوفسفات از غلظت نیترات زه‌آب داشت بنابراین در طراحی سیستم گیاه‌پالایی می‌بایست غلظت نیترات زه‌آب مد نظر قرار گیرد. گیاه نی به‌دلیل دارا بودن میانگین ارتوفسفات 019/0 میلی‌گرم بر لیتر و نیز خطای استاندارد 001/0، عملکرد بهتری نسبت به دو تیمار گیاهی دیگر در جذب ارتوفسفات از خود نشان داد. بعد از گیاه نی، گیاهان تیفا و وتیور به‌ترتیب با مقادیر میانگین ارتوفسفات 035/0 و 138/0 میلی‌گرم بر لیتر توانستند در جذب ارتوفسفات عمل نمایند. علاوه بر این نتایج نشان داد که افزایش عمق در گیاهان وتیور و نی منجر به کاهش حذف ارتوفسفات می‌شود.با توجه به نتایج این پژوهش، گیاه نی به عنوان مناسب‌ترین گیاه برای حذف فسفات بخش کشاورزی به خصوص در سیستم گیاه‌پالایی زهکش سطحی در استان گیلان پیشنهاد می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آلودگی منابع آب؛ پایش سبز؛ زهکش سطحی؛ کود فسفره و ازته | ||
| مراجع | ||
|
1.Baldatoni, D., Altoni, A., Tomamasi, P.D., Giovanni, B., and Virzo De Santo, A. 2003. Assessment of macro and microelement accumulation capability of two aquatic plants. Environmental Pollution. 130: 2. 149-156. 2.Baskar, G., Deeptha, V.T., and Abdul Rahaman, A. 2009. Root zone technology for campus waste water treatment. J. Environ. Res. Dev. 3: 3. 695-705. 3.Bavor, H.J., and Mitchell, D.S. 1994. Wetland Systems in water Pollution Control. Pergamon. New York. Pp: 24-28. 4.Brooks, A.S., Rozenwald, M.N., and Geohring, L.D. 2000. Phosphorus removal by Wollastonite: A constructed wetland substrate. Ecological Engineering. 15: 1-2. 121-132. 5.Debusk, W. 1999. Wastewater Treatment Wetlands: Contaminant Removal Processes. Institute of Food and Agriculture science. University of Florida. 6.Klink, A., Macioł, A., Wisłocka, M., and Krawczyk, J. 2013. Metal accumulation and distribution in the organs of Typha latifolia L. (cattail) and their potential use in bioindication. Limnologica. 43: 164-168. 7.Liao, X., Shiming, L., Yinbao, W., and Zhisan, W. 2003. Studies in the Abilities of Vetiveria zizanioides and Cyperus alternifolius for Pig Farm Wastewater Treatment. Proc. Third International Vetiver Conf. China. October. 8.Quan, W.M., Han, J.D., Shen, A.L., Ping, X.Y., Qian, P.L., Li, C.J., Shi, L.Y., and Chen, Y.Q. 2007. Uptake and distribution of N, P and heavy metals in three dominant salt marsh macrophytes from Yangtze River estuary, China. J. Environ. Resour. 64: 21-37. 9.Sasmmas, A., Obek, E., and Hasar, H. 2008. The accumulation of heavy metals in Typha latifolia L. grown in a stream carrying secondary effluent. Ecol. Engin. J. 33: 278-284. 10.Schnoor, J.L. 1997. Phytoremediation. The University of Iowa, Department of Civil and Environmental Engineering and Center for Global and Regional Environmental Research.
11.Truong, P., Tran, T.V., and Pinners, E. 2008. Vetiver System Applications: A Technical Reference Manual. The Vetiver Network International. February. 12.Truong, P.N., and Hart, B. 2001. Vetiver system for wastewater treatment. Technical Bulletin No. 2001/2. Pacific Rim Vetiver Network. Royal Development Projects Board. Bangkok. Thailand. 13.Vymazal, J. 2007. Removal of nutrients in various types of constructed wetlands. Science Total Environment. 380: 1-3. 48-65. 14.Wanger, S., Truong, P., Vietriz, A., and Smeal, C. 2003. Response of vetiver grass to extreme nitrogen and phosphorus supply. Proc. Third International Vetiver Conf. China. October. 15.Willey, N. 2007. Phytoremediation Methods and Review. J. Hazardous Mater. 16.Zhao, Y., Yang, Z., Xia, X., and Wang, F. 2012. A shallow lake remediation regime 17.Ziqiang, T., Binghui, Z., Meizhen, L. and Zhenyu, Z. 2009. Phragmites australis and Typha orientalis in removal of pollutant in Taihu Lake. China. J. Environ. Sci. 21: 440-446. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,448 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,207 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب